MEVLANA’NIN ÖLÜM ALGISININ KUR’ANÎ ARKA PLANI
F. Asiye ŞENAT KAZANCI
ÖZET
Bütün çarelerin karşısında anlamını yitirdiği ölüm, insanlığın en ciddi kırılma noktalarından biridir. Bu nedenle ölümün yarattığı olumsuz duygularla başa çıkabilmek için insanoğlu sürekli arayış içinde olmuştur. Mevlana’nın ölüme yüklediği mana ise, ölüm hakkındaki en derin bakış açılarından birine sahiptir. Onun algısında ölüm, dünya zindanından, beden esaretinden kurtuluş, Allah’a kavuşma manası taşır. Mevlana’nın şiirlerinde ölüm son derece coşkulu bir dille anlatılmış bir vuslattır. Mevlana’nın “düğün gecesi” metaforu, diğer pek çok düşüncesinde olduğu gibi, kaynağı Kur’an’da bulunabilecek kabullere dayanır. Nitekim Kur’an da ölüme hoş nazarla bakabilmeyi Allah’ı sevmenin delili olarak ileri sürmüş, müminlere Allah’a kavuşacaklarından dolayı sevinmelerini söylemiştir. Sonuçta Kur’an’ın satır aralarını da okuyarak onu yorumlayan Mevlana’nın ölüm algısı ile Kur’an’ın ölüme yüklediği anlam arasında paralellikler mevcuttur. Bu çalışma, söz konusu paralelliği, Mesnevi’den alıntılar ve Kur’an ayetlerinin yanyana konulması suretiyle delillendirmek amacıyla kaleme alınmıştır.