MEVLEVİ TARİKATI’NIN RUMELİ’DE YAYILMASI VE MEVLEVÎHÂNELER
Mustafa ALKAN, Gökhan YURTOĞLU
Özet
Mevlevîlik, Mevlânâ Celaleddin-i Rumi’nin vefatından sonra Sultan Veled zamanında kendine özgü kuralları ve törenleri olan sistemli bir tarikat olarak ortaya çıkmıştır. Merkezi Konya Âsitânesi olan bu tarikat, 13. ve 14. yüzyıllarda Afyonkarahisar, Kütahya, Manisa, Karaman, Balıkesir ve İzmir gibi Anadolu’nun önemli merkezlerine yayılmıştır. 15. yüzyılda Konya, Osmanlılar tarafından ele geçirilmiştir. Bu yüzyıldan itibaren Mevlevîlik, Osmanlı Devleti hâkimiyetinde gelişmeye devam etmiştir. Bu tarikat, II. Murad devrinde başkent Edirne’de teşkilatlanmıştır. Mevlevîlik, Rumeli’de Osmanlı Devleti’nin genişlemesine paralel olarak bu coğrafyada da yayılmıştır. Osmanlı Devleti’nin Mevlevîliğe karşı hoşgörülü tutumu, Mevlevîliğin Mısır’dan Belgrad’a kadar geniş bir coğrafyada yayılmasına zemin hazırlamıştır. II. Murad’ın döneminden bu yana Mevlevîler, Rumeli’de çok sayıda zâviye kurmuştur.