NA”T-I ŞERîF
Ahmet Şahin
“Bismillâh” deyip edeble, kelâma başlananda;
Âlem O”nun gelişiyle, yeniden cân bulanda.
“Allah” İsmi Şerîfi”yle, adı bir kazınanda;
Arş, Kürs üstüne: “Habîbim Muhammed” yazılanda.
Mutlak aşkın tecellîsi ol ânı olduranda;
Çöller ânsızın ilâhî nûra gark olunanda.
Semâlardan püsküren nûr, cihânları saranda;
Nûra hasret insâniyyet, topyekûn nûrlananda.
Peygamberlik Fermânı ki Hira”da alınanda;
Son Risâlet-i Ebedî, El-Hak tamamlananda.
Kutlu Mî”râc-ı Güzîne Cebrail”le çıkanda;
Mübârek Kalpleri Zemzem Suyu”yla karılanda.
Nübüvvet tahtının gülden tâcını kuşananda;
Peygamberler Ordusu”nca tekmil selâmlananda.
Nebîler halkasının en ön safında duranda;
Hakk”dan erişen buyruğa müşterek uyulanda.
İmâm-ül Embiyâ Mürsel Makamın çağrılanda;
Bilcümle Peygamberî”ye Namaz kıldırılanda.
Huzûr-ı Kibriyâ”ya bir huşûyla varılanda;
Âlemlerin Rabbı”yla baş başa konuşulanda.
Ümmeti”nin hâllerinden bahisler açılanda;
Sekiz Cennet nimetiyle birden muştulananda.
Ezel-ebed ne var ise bir bir gösterilende;
Beşvakit Namaz emriyle tilâvetlenilende.
Veda Haccı”nda Ebedî Risâlet son ilânda;
Rûhlar Kur”ân Ahkâmı”na sımsıkı sarılanda.
On sekiz bin âlem”e bir anda server olanda;
Otuz üç bin Ashâb”a her dem rehber kılınanda.
“Âlemlere Rahmet” Resûl, Allah”a kavuşanda;
Yüce Mevlâ”nın takdiri, vakit tamamlananda.
Ahmet Şahin (2006)